محور نهاوند – فیروزان سالهاست به جادهای مرگآفرین برای مردم منطقه تبدیل شده؛ مسیری که هر چند روز یکبار صدای آژیر آمبولانس و صحنههای تلخ تصادف را به خود میبیند. امروز هم، طبق معمول، دوباره خبر تصادفی دیگر از همین محور رسید؛ برخورد سه خودرو در محدوده روستاهای حبیبآباد و شهرک سلگی که بار دیگر زخم کهنه این جاده را تازه کرد.
اما پرسش مردم نهاوند و روستاهای اطراف این است: تا کی باید شاهد تکرار این حوادث باشیم؟ چندین سال است وعدههای متعددی از سوی مسئولان استانی و کشوری درباره بهسازی، تعریض و ایمنسازی این محور داده شده؛ وعدههایی که هر بار در حد حرف باقی ماندهاند. پس از هر حادثه دلخراش، چند روزی موجی از بازدیدها، نشستها و مصاحبهها شکل میگیرد، اما به محض فروکش کردن فضای رسانهای، همه چیز به فراموشی سپرده میشود.
جاده نهاوند – فیروزان نه تنها یکی از پرترددترین مسیرهای ارتباطی غرب کشور است، بلکه به دلیل عرض کم، پیچهای خطرناک و نبود علائم و روشنایی مناسب، به میدان مین واقعی برای رانندگان تبدیل شده است. اهالی منطقه بارها با طومار و نامهنگاری، خواستار توجه ویژه به این محور شدهاند، اما گویا گوش شنوایی برای درد مردم وجود ندارد.
حوادث تلخ اخیر که در کمتر از یک هفته دوتصادف با پنج کشته در بر داشته، باید زنگ خطری جدی برای مسئولان باشد. تکرار تصادفها دیگر نمیتواند صرفاً با برچسب «بیاحتیاطی راننده» توجیه شود. وقتی زیرساختهای جادهای فرسوده و غیراستاندارد هستند و تعدد بیش از حد سرعتگیر مشکلزا میباشد، مسئولیت مستقیم با دستگاههایی است که وعده ایمنسازی را دادهاند اما عمل نکردهاند.
باتوجه با پیگیریهای اخیر فرماندار نهاوند و از آنجاییکه نیاز به همراهی سایر مدیران دارد و به سرانجام رساندن آن نیاز به یک همت از طرف مسئولین استانی و ورود جدی نماینده و مدیران کشوری است، باید هرچه سریعتر اقدامات لازم صورت پذیرد.
امروز مردم نهاوند خستهاند؛ خسته از وعدههای تکراری و انتخاباتی، از پیگیریهای بینتیجه، و از دیدن هر روزهی جانهایی که در همین محور گرفته میشود. وقت آن رسیده که مسئولان بهجای بازدیدهای پیاپی، تصمیمی عملی، فوری و جدی برای پایان دادن به این وضعیت بگیرند. محور نهاوند – فیروزان نباید هر بار تیتر حادثه باشد؛ باید به مسیر امنی برای مردم تبدیل شود، نه به جادهای که نامش با «مرگ» گره خورده است
:تاریخ ۱۱ آبان ۱۴۰۴
:زمان ۱۰:۴۹